 |
|
|
Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina loggy.nl Home Weblog maken RSS Feed Abonneren! Nacht Nacht |
NachtIk sta in een keuken. Het is er druk en gezellig. Ik had nu eigenlijk bij een date moeten zijn, maar ben met mijn vriendinnen uit de stad vertrokken zonder af te zeggen. Mijn vriendinnen zijn niet bij mij in de keuken. Links van mij is Valerio van MTV in gesprek met een paar gillende keukenmeiden van vijftien jaar die hem ervan proberen te overtuigen dat hij geen homo is. Rechts in de hoek staat een aantal mensen te praten en naast mij staat een vrouw. Zij is de moeder van het meisje dat in de hoek tegenover mij door een gorilla wordt gebruikt als een jojo. Het meisje was geboren met een volledig gebit, vertelt de moeder mij. De tanden zijn later verdwenen en alles wat je er nu nog van ziet, is een bergje kleine, witte, gladde steentjes in een plooi van haar hals. Het meisje moet af en toe heen en weer geslingerd worden. Het is me niet helemaal duidelijk waarom, maar aangezien het voor moeder en dochter de normaalste zaak van de wereld lijkt, is dat het voor mij ook. De sfeer verandert. Er staat een gorilla in de keuken die, naarmate je langer naar hem kijkt, groter lijkt te worden. Ik word bang en ondanks dat ik me realiseer dat ik waarschijnlijk de aandacht van de gorilla op mij zal richten als ik wegren, spurt ik de keuken uit. Ik ren over een veld naar een groot gebouw. Ik probeer een deur. Die is op slot. Ik moet om het gebouw heen rennen. De gorilla heeft me gespot en komt met grote sprongen mijn kant op. Hij is inmiddels enorm. Zijn poten zijn zo groot als een lange man. Ik vind een open deur en vlucht naar binnen. Ik ren trappen af en kom in een bar terecht. Een massa mensen staat te dansen, zonder weet te hebben van het gevaar dat buiten rondloopt. Ik raak in paniek. Mijn paniek slaat over op de andere mensen. Sommigen zijn van mening dat het beter is om naar buiten te vluchten dan om binnen te wachten, ingesloten als sardientjes in blik. Dan zie ik Wende Snijders. Met rustige stem probeert ze de menigte tot kalmte te manen. In paniek raken heeft geen zin, het is geen wild dier. Als we allemaal rustig blijven, zal er niks gebeuren. Zijn we dan de beelden vergeten van die vrouw die maanden met een gorilla in de jungle heeft geleefd? Dat was toch heel liefdevol? Een man uit de menigte roept dat de vrouw later in het beeld gemonteerd is, dat het helemaal niet echt was. De paniek groeit. Buiten brult de gorilla, hij probeert de deuren te openen. We kunnen geen kant op. Was ik maar gewoon naar die date gegaan. Ik vraag me af waar de moeder en het meisje zijn. Mijn hart klopt in mijn keel. Badend in het zweet word ik wakker. Het is 5.45, tijd om op te staan. 23:24:02 25 Januari 2010 Permanente link Reacties (0) |